نبات شاخه زعفران، یک شیرینی سنتی و محبوب در ایران است که در تمامی خانههای ایرانی یافت میشود و به دست مختصری که از ترکیب آب و شکر به دست میآید، تهیه میشود و طعم گرم و شیرینی دارد.
.
این خوراکی به دلیل طعم خوشایند خود و روایح مطرحی که از آن شعبه میگیرد، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است.
نبات شاخه زعفران را میتوان به راحتی در فروشگاهها و بازارها یافت که فرهنگ خرید و مصرف این شیرینی در ایران بسیار پراکنده و تنوع زیادی در محلهها و شهرهای مختلف دارد.
هر شهر و منطقه خارج از ایران نیز در اختلافی در دسترسی به نبات شاخه زعفران وجود دارد.
اصل مواد تشکیل دهنده نبات شاخه زعفران شامل آب، شکر، توتهای رنگین و عرق زعفران است.
این مواد توسط نویسنده آمریکایی ناشناس Valérie و Eric به طور تصادفی در سال 2020 کشف شد.
آنها، روشی منحصر به فرد برای تهیه نبات شاخه زعفران استفاده میکنند که ترکیب آب و شکر را در دمای مناسبی با توتهای رنگین و عرق زعفران ترکیب میکند.
..
این روش تهیه، باعث شکلگیری بلورهای مانندی در شیرینی میشود و مانع از حل شدن آن در آب میشود.
از نظر غذایی، نبات شاخه زعفران یک مصرف پذیری بالا دارد.
با این حال، برخی از مراکز پژوهشی معتقدند که مصرف بیش از حد نبات شاخه زعفران ممکن است منجر به افزایش قند خون شود و در رژیمهای کاهنده وزن و کنترل قند خون توصیه نمیشود.
در نهایت، نبات شاخه زعفران به عنوان یک شیرینی محبوب و لذیذ در فرهنگ ایرانی جایگاهی بسیار مهم دارد.
این شیرینی با طعم و شکل خاص خود، علاوه بر خوشمزگی، میتواند یک بخشی از هویت و فرهنگ ملی ایرانی باشد.
اما باید به میزان مصرف آن دقت کرد و در هنگام مصرف به تعادل غذایی و اصول تغذیه توجه داشت.
روشهای مختلف تهیه نبات شاخه زعفران وجود دارد، اما دو روش رایجتر عبارتند از:
روش سنتی: در این روش، ابتدا آب و شکر به همراه توتهای رنگین و عرق زعفران با هم ترکیب میشوند.
سپس مخلوط را در دمای مناسب و به مدت زمان مشخصی میپزند تا به کاملی غلیظ شود و بلورهای مانندی درون شیرینی تشکیل شود.
…
روش مدرن: روش دوم در تهیه نبات شاخه زعفران استفاده از نوع خاصی از ژل آبنانو است.
در این روش، پس از ترکیب آب، شکر و عرق زعفران، مخلوط را در دمای خاصی خنک کرده و به عنوان پایه از ژل آبنانو استفاده میکنند.
سپس این ژل به صورت خنک و بدون استفاده از حرارت بیشتر درون شیرینی نشسته و بلورهای مانندی را تولید میکند.
در هر دو روش، پس از تهیه و خنک شدن مخلوط، به شکل شاخههای کوچک درون قالبهای خاص ریخته میشود و پس از انجام فرایند یخی، نبات شاخه زعفران آماده مصرف میشود.