نبات عمده، یک شیرینی بسیار محبوب و پر کاربرد در فرهنگ ایرانی است که شباهت زیادی به بلور دارد، از ترکیب آب و شکر به دست می‌آید.
.
طعم شیرین و گرم آن، این خوراکی را به یک انتخاب اصلی برای تمامی خانه‌های ایرانی تبدیل کرده است.
با توجه به طبیعت شیمیایی نبات عمده، این شیرینی دارای مشخصات و ویژگی‌های منحصر به فردی است.
روش تهیه و ترکیب دقیق مواد، بر طعم و ساختار نهایی آن تأثیر دارد.
گرمای آب و شکر هنگام آمیزش، موجب ایجاد ترکیبات فرار کننده ای می‌شود که نیازمند دقت و ویژگی‌های خاص در فرآیند تهیه نبات عمده می‌باشد.
تاریخچه نبات عمده به چند قرن قبل بازمی‌گردد.
این شیرینی از آنجایی که در فرآیند تولید ساده است و مواد اولیه آن در دسترس قرار دارد، به سرعت محبوبیت زیادی به خود اختصاص داد.
در گذشته، نبات عمده به عنوان یک شیرینی سنتی مورد توجه بوده و اغلب در مناسبت‌ها و جشن‌ها مصرف می‌شده است.
امروزه، این شیرینی به عنوان یکی از خوراکی‌های روزمره همه روزه برای خانواده‌ها و گردهمائی‌ها مصرف می‌شود.
نبات عمده در افزایش انرژی و محافظت از سلامتی نیز نقش مهمی ایفا می‌کند.
..
شیرینی‌هایی که مقدار زیادی شکر دارند، معمولاً سریع‌تر هضم می‌شوند و انرژی فوری را به بدن ارائه می‌دهند.
در مقابل، نبات عمده که شیرینی با مقدار طبیعی شکر است، انرژی را به طور تدریجی و پایدار فراهم می‌کند.
این خوراکی علاوه بر ارائه انرژی، حاوی مواد مغذی بسیاری نیز می‌باشد که در حفظ سلامتی بدن نقش دارند.
وجود ویتامین‌ها و مواد معدنی در نبات عمده باعث شده است که این شیرینی به عنوان یک خوراکی مفید و ارزشمند در نظام غذایی مورد توجه قرار گیرد.
در نهایت، نبات عمده به عنوان عضو جدایی ناپذیری از فرهنگ ایرانی محسوب می‌شود.
این شیرینی، همانند کیک و شیرینی‌های دیگر، جزء خوراکی‌هایی است که هر خانواده ایرانی در خانه خود دارد.
طعم و شکل شیرینی به روش تهیه و مواد مورد استفاده بستگی دارد، اما عمده ماده اولیه آن ترکیب آب و شکر است.
با توجه به علاقه و معشوقه شدن این شیرینی در جامعه ایرانی، نبات عمده یکی از انتخاب‌های محبوب و بی‌زمان برای لذت بردن از یک خوراکی شیرین است.
…
در ایران، سفره‌های میهمانی و جشن‌ها ناقوسی برای مصرف نبات عمده را به صدا درمی‌آورند.
این شیرینی در مناسبت‌ها به عنوان علامتی از خوش‌آمدگویی و خوشنودی با میهمانان سرو می‌شود.
نبات عمده همچنین در عید نوروز و انواع مراسم مذهبی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از آنجا که نبات عمده در ایران به عنوان یکی از شیرینی‌های سنتی معرفی می‌شود، تولید آن به جایگاه اقتصادی و فرهنگی ویژه‌ای دست یافته است.
تولید نبات عمده در ایران کارگاه‌های مختلفی را درگیر می‌کند و برخی از شهرها به عنوان مراکز اصلی تولید این شیرینی شهرت دارند.
تهران، شیراز، اصفهان و قم از جمله شهرهایی هستند که تولید و عرضه نبات عمده را انجام می‌دهند.
این کارگاه‌ها به تامین نیازهای داخلی و همچنین صادرات این شیرینی به کشورهای دیگر می‌پردازند.
