نبات کادویی یکی از خوراکی های خوشمزه و سنتی ایرانی است که در تمامی خانه ها به عنوان یک همراه وفادار و پرطرفدار وجود دارد.
.
این شیرینی بلور مانند با طبع گرم به دست می‌آید و عمدتا از ترکیب آب و شکر تولید می‌شود.
تولیدکنندگان این خوراکی، در عرصه خانگی و حتی کارگاه های کوچک خانوادگی فعالیت می‌کنند.
آنها از مواد اولیه ای نظیر قند یا شکر، آب، روغن و فراورده های دیگر مانند نمک و وانیل استفاده می‌کنند.
ساخت نبات کادویی یک فرآیند ساده و در عین حال زمان‌بر است؛ زیرا برخی از مراحل شامل تهیه و پخت شکر و آب گرم می‌باشد.
این خوراکی به صورت بلورهای شفاف و شیرین تولید می‌شود که به رنگ طلایی تا قهوه ای دیده می‌شوند.
نحوه تهیه نبات کادویی اغلب با ترکیب شکر و آب گرم آغاز می‌شود.
پس از ترکیب این دو ماده، این مخلوط در ظرفی وسیع ریخته می‌شود و سپس به آرامی در حالی که مخلوط در حال خنک شدن است، هم زده می‌شود تا یک حالت سفت و جامد به خود بگیرد.
سپس این مخلوط به صورت بلورهای شیرین منتقل می‌شود.
از طریق گذراندن مراحل مذکور، نبات کادویی خام تولید می‌شود.
در ادامه، با استفاده از مراحل برش و خمیرکاری، این قطعات شیرین به شکل های مختلفی شکل داده می‌شود.
..
به عنوان مثال، می‌توان آنها را به صورت مکعبی، مستطیلی، مربعی یا حتی همرنگ بان آبنبات درست کرد.
سپس بعد از خمیرکاری، نبات کادویی به مدتی در ظرف هایی قرار داده می‌شوند تا خشک و کاملا کم آب شوند.
نبات کادویی در تمامی مناطق ایران موجود است و به عنوان یک مورد خانگی محبوب مطرح می‌باشد.
آنها به عنوان یک همراه خوشمزه در میان وعده های نیمه‌ها، صبحانه یا عصر مصرف می‌شوند.
این خوراکی شیرین و لذیذ باعث شده است تا جزو عواملی که باعث جذب گردشگران خارجی به ایران می‌شود، نیز محسوب شود.
همچنین، فراوانی وجود نبات کادویی توسط توریست های خارجی به عنوان یک کادوی ایرانی استوار می‌شود.
آنها این خوراکی را به یک سوغاتی محبوب تبدیل می‌کنند و به دوستان و خانواده خود در کشورهای خارجی هدیه می‌دهند.
…
نبات کادویی، یک نماد از فرهنگ ایرانی است و به دلیل سنتی بودن و طعم روحانی خود، همیشه در قلوه های باستانی مراسم و شادمانی ها حضور دارد.
به طور کلی، نبات کادویی جزو معروف ترین و پرطرفدارترین خوراکی های ایرانی است وباعث افتخار می شود که این محصول محبوب و متنوع را در این فرهنگ بزرگ داشته باشیم.
تاریخ عرضه نبات کادویی به بازارهای ایران به قرون وسطی بازمی‌گردد.
در آن زمان، نبات کادویی به عنوان یک شیرینی لوکس و سالم از ترکیب آب و شکر تولید می‌شد.
این شیرینی در اصل برای قرابتی مذهبی و روحانی استفاده می‌شد و به تدریج به فرهنگ ایرانی متمایز شد.
